Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Το πρόγραμμά μας για τη νέα χρονιά

Νέα χρονιά οι ομάδες μας συνεχίζουν ακάθεκτες και μια καινούρια ξεκινάει!
Η Πολιτιστική Ομάδα Πετραλώνων μαζί με το μπαρ Βραζιλιάνα, σκεφτήκαμε ότι αυτή η χρονιά, η χρονιά της κρίσης, πρέπει να είναι πλούσια πολιτιστικά. Ευτυχώς το σκέφτηκαν και άλλοι φίλοι και προσφέρουν το χρόνο και τις γνώσεις τους για να βοηθήσουν να οργανώσουμε ένα πολύ πλούσιο πρόγραμμα.

Λέμε, φέτος λοιπόν, εκτός από τις ομάδες φωτογραφίας και θεάτρου, να βάλουμε μπρος και μια κινηματογραφική ομάδα. Την ιδέα μας την έδωσε ο σκηνοθέτης Διονύσης Λυκιαρδόπουλος που θα είναι και ο δάσκαλός μας.
Στα μαθήματα κινηματογράφου, που θα γίνονται στo μπαρ Βραζιλιάνα κάθε Πέμπτη 6-9 και θα ξεκινήσουν από την Πέμτπη 7 Οκτώβρη, θα ξετυλιχτεί μπροστά μας όλη η ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου με προβολές πολύ χαρακτηριστικών ταινιών που θα ξεκινάνε από την απαρχή του κινηματογράφου και θα φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, ταυτόχρονα θα υπάρξει θεωρητική αλλά και τεχνική ανάλυση των ταινιών (τεχνικές πάνω στο μοντάζ, στην κάμερα και στη σκηνοθεσία), αλλά και των ρευμάτων της κάθε περιόδου, που φυσικά θα τις συσχετίσουμε με τις ειδικές συνθήκες διαβίωσης της κάθε εποχής μιας και ο κινηματογράφος πάντα αντανακλούσε την εποχή του αλλά και τις κρυφές ή φανερές ανάγκες των ανθρώπων της κάθε εποχής.



Την επιλογή των ταινιών έχει κάνει ο Διονύσης Λυκιαρδόπουλος.


Το πρόγραμμα των μαθημάτων – προβολών έχει ως εξής:



1) ΣΚΑΠΑΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝ/ΦΟΥ 1890 -1900 Η ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ

Προβολή των σκαπανέων του κιν/φου οι πρώτες κινούμενες εικόνες Λυμιέρ (κινηματογραφημένα επίκαιρα) Μελιές (ταξίδι στο φεγγάρι)



2) ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΕΞΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ 1910 -1920

Το εργαστήρι του Δρ. Καλιγκάρι (Ρόμπερ Βίνε) 1919

Νοσφεράτου (Φρέντερικ Μουρνάου) 1922



3) ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΠΟΥΡΛΕΣΚ 1920 -1930

Το χαμίνι (Τσάρλι Τσάπλιν) 1921

Ο στρατηγός (Μπάστερ Κήτον)1926



4) ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ 1925 - 1930

Το θωρηκτό Ποτέμκιν (Σεργκέι Αϊζενστάιν)

Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή (Τζίγκα Βερτωφ)



5) ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ 1930

Ανδαλουσιανός σκύλος (Λουί Μπουνουέλ)

Το αίμα του ποιητή (Ζαν Κοκτώ)



6) ΦΙΛΜ ΝΟΥΑΡ

Λάουρα (Όττο Πρέμιγκερ) 1944



7) ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Ρώμη ανοχύρωτη πόλη (Ρομπέρτο Ροζελλίνι) 1945



8) ΜΑΓΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Η νύχτα του κυνηγού (Τσαρλς Λόττον) 1955



9) ΣΟΥΗΔΙΑ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ

Η νύχτα των σαλτιμπάγκων (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν) 1956



10) ΤΣΕΧΙΚΗ ΣΧΟΛΗ (ΜΙΚΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ)

Baron Prazil (Κάρολ Ζέμαν) 1962



Περιμένουμε τις δηλώσεις συμμετοχής σας για τα μαθήματα κινηματογράφου για να ορίσουμε την πρώτη μας συνάντηση.

Τα μαθήματα φωτογραφίας ξεκινάνε στις 2 Νοέμβρη και θα γίνονται κάθε Τρίτη 7-9, όπως και πέρυσι, με δάσκαλο φωτογραφίας τον Ανδρέα Κατσικούδη, στο μπαρ Βραζιλιάνα στην πλατεία Μερκούρη.
Τα μαθήματα αφορούν τόσο αυτούς που ξεκινούν τώρα την ενασχόλησή τους με τη φωτογραφία, όσο και τους πιο έμπειρους που ψάχνουν για ερεθίσματα και κριτική...


Η θεατρική μας ομάδα με δάσκαλο το σκηνογράφο Νίκο Πολίτη συνεχίζει επίσης και φέτος. Η πρώτη μας συνάντηση γνωριμίας με παλιά και νέα μέλη θα γίνει αύριο Τρίτη, ώρα 9, στο μπαρ Βραζιλιάνα στην πλατεία Μερκούρη. Σας περιμένουμε!


Καλή χρονιά!

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Βιβλία εναντίον τσιγάρου, του Τζωρτζ Όργουελ


Παρουσίαση βιβλίου:
"Βιβλία εναντίον τσιγάρου"
Συγγραφέας : Τζορτζ Όργουελ
Εκδόσεις : Μεταίχμιο
Μετάφραση: Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης
Ο Έρικ Άρθουρ Μπλερ, γνωστός ως Τζορτζ Όργουελ, γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1903, μορφώθηκε, μόχθησε, πολέμησε, αγάπησε, κάπνισε, διάβασε, ήπιε, συζήτησε, αρρώστησε, γέλασε, πόνεσε, πάλεψε, παντρεύτηκε, έγραψε (τα διασημότερα έργα του 1984 και Η Φάρμα των Ζώων) και έφυγε από τούτο τον κόσμο στις 21 Ιανουαρίου του 1950.
Ξεκινώντας από το ερώτημα αν ξοδεύει περισσότερα στο διάβασμα ή στο κάπνισμα, ο Τζορτζ Όργουελ στα απολαυστικά αυτά κείμενα εξετάζει μια σειρά από θέματα: από τους κινδύνους που κρύβουν τα παλαιοβιβλιοπωλεία ως το πώς ζει ο κριτικός βιβλίων, από την ελευθερία του.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει από το μεταφραστή του, Γιώργο Ίκαρο Μπαμπασάκη
Τρίτη 5 Οκτώβρη, ώρα 8,00μμ στο μπαρ Βραζιλιάνα πλατεία Μερκούρη, Άνω Πετράλωνα

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Η «μυστηριώδης κυρία» Γκρέτα Γκάρμπο, ο «Αετός» Ροδόλφο Βαλεντίνο, ο «Στρατηγός» Μπάστερ Κίτον, ο «Χρυσοθήρας» Τσάρλι Τσάπλιν, είναι από τις 19 ασπρόμαυρες ταινίες του βωβού αμερικανικού κινηματογράφου που διαλέγει ο Μιχάλης Κακογιάννης από 30 Σεπτεμβρίου έως 12 Οκτωβρίου, στο ίδρυμα που φέρει το όνομά του.
Είναι η αρχή του 1ου Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου που μεσουράνησε τη δεκαετία του '20 και το αφιέρωμα πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Μορφωτικό Τμήμα της αμερικανικής πρεσβείας. Κάθε προβολή θα συνοδεύεται από τους ήχους ζωντανής μουσικής νέων μουσικών. Την ταινία έναρξης, «Το Φάντασμα της όπερας», του Ρούπερτ Τζούλιαν, θα προλογίσει ο Αμερικανός καθηγητής, ειδικός σε αυτή την περίοδο, Μαρκ Γκάρετ Κούπερ.
Ανάμεσα στις ταινίες του αφιερώματος, και η δαπανηρότερη βωβή ταινία που γυρίστηκε ποτέ, η «Μισαλλοδοξία» του Γκρίφιθ, στην οποία ο σκηνοθέτης «χώρεσε» 16.000 κομπάρσους σε ένα πλάνο τραβηγμένο από αερόστατο.

Είσοδος ελεύθερη

Πληροφορίες/ Κρατήσεις: στα ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος) και τηλεφωνικά 210 3418579, Δευτ. – Παρ. 11:00 – 14:00


Δείτε εδώ αναλυτικά το πρόγραμμα:

http://www.opencalendar.gr/portal/resource/contentObject/id/ff4f50a1-4485-4e45-91fb-c1653a43c354

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Σεμινάρια Θεάτρου από τον Ryszard Nieoczym

« Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ:

σώμα, φωνή, τραγούδι, κείμενο&εικόνα »





Αθήνα & Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2010





«Το θέατρο είναι ένας άγριος τόπος μέσα στον πολιτισμό. το σταυροδρόμι όπου τα αθέατα, κάθετα και αρχέγονα βάθη συναντούν τον ορατό, οριζόντιο και τεχνητό πολιτισμό. Το θέατρο αντηχεί τα βάθη αυτής της κάθετης διάστασης που ονομάζουμε Κάτω Κόσμο» R.Nieoczym







Ο R. Nieoczym, δάσκαλος, σκηνοθέτης και συνεργάτης του J. Grotowski, μας παραδίδει μια μέθοδο δουλειάς θεμελιωμένη σε περισσότερα από 30 χρόνια θεατρικής έρευνας και πράξης.



Σώμα : μέσα από εντατική σωματική άσκηση/παιχνίδι (κίνηση, ρυθμός, χορός, stretchings) σκοπός είναι η αφύπνιση του σώματος και η ενεργοποίηση των κέντρων του, ώστε η/ο ηθοποιός να ανακαλύψει ξανά την «ελευθερία του ζώου» στο σώμα της/του και να συνειδητοποιήσει την οργανική ενότητα ανάμεσα στο σώμα, τη φωνή και τη φαντασία.



Φωνή : χρησιμοποιώντας μια διττή προσέγγιση που βασίζεται στην αντίληψη του Stanislavski για την «οργανική βάση όλων των σωματικών δράσεων» και τη μέθοδο του Grotowski για «το άνοιγμα των ηχείων του σώματος», στόχος είναι η πλήρης ενεργοποίηση του Φωνητικού Κέντρου, ώστε:

§ να ανακτήσει η/ο ηθοποιός τη δύναμη της προσωπικής φωνής, που όλοι κατείχαμε ως παιδιά.

§ να αντιμετωπίσει δυσκολίες που σχετίζονται με την εκφορά του λόγου και το τραγούδι (π.χ. την πίεση της φωνής για να αποδώσει ένταση και συναισθήματα, με αποτέλεσμα το «χτύπημα» των φωνητικών χορδών)

§ να αναγνωρίσει τη φωνή ως μέρος μιας δυναμικής ψυχικής-σωματικής διαδικασίας, που αφορά σε όλο το Φωνητικό Κέντρο



«Η φωνή είναι το βαρόμετρο της ψυχής» και κάθε δουλειά/παιχνίδι πάνω σ' αυτή έχει τις ρίζες της σε αρχέτυπα σχήματα: στην αγάπη, την προδοσία, την απόρριψη, την εγκατάλειψη, το μίσος, τον πόνο, τη χαρά, την εκδίκηση: το όλον της ζωής του ηθοποιού.



Τραγούδι : μέσα από την ίδια μέθοδο δίνεται στην/τον ηθοποιό η δυνατότητα:



§ να τραγουδήσει ελευθερώνοντας τη φυσική αναπνοή του σώματος

§ να τραγουδήσει χωρίς φόβο στο σώμα, αλλά με ελευθερία και χαρά

§ να τραγουδήσει με την ψυχή και όχι με μια ψυχρή τεχνική

§ να αφήσει «το τραγούδι να τραγουδήσει »



Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στον τρόπο που μπορεί να λειτουργήσει το τραγούδι ως όχημα ώστε να ξυπνήσει τη δημιουργική ζωή της/του καλλιτέχνη και να ανοίξει το δρόμο προς την ουσιαστική διερεύνηση των ρόλων.



Κείμενο και Εικόνα: η/ο ηθοποιός δε μπορεί να παίξει την ουσία του κειμένου. Παίζει τις «εικόνες» τις οποίες το κοινό μπορεί να δει και να νιώσει.

Μια «εικόνα» είναι μια σειρά από συνειδητές δράσεις και αντιδράσεις π.χ η σιωπή και η ακινησία είναι πολύ δυνατές «εικόνες»

Μέσα από την απελευθέρωση του σώματος και της φωνής δίνεται στην/τον ηθοποιό η δυνατότητα για μια σε βάθος διερεύνηση του ρόλου, ώστε να ανακαλύψει τις «σωματικές εικόνες» που μπορεί να χρησιμοποιήσει για την ανάπτυξη του θεατρικού του ρόλου, αποφεύγοντας τα γνωστά κλισέ και τις διανοητικές ασάφειες.



Το σεμινάριο απευθύνεται σε ηθοποιούς, φοιτητές δραματικών σχολών, τραγουδιστές, χορευτές, παιδαγωγούς και στον καθένα που θέλει να συνδέει την τέχνη του και τη ζωή του με την οργανική δύναμη της ανάσας, του σώματος και της φωνής.



Οι συμμετέχοντες καλούνται να γνωρίζουν ένα μονόλογο από το κλασσικό ή σύγχρονο ρεπερτόριο, βασισμένο σε ένα οποιοδήποτε θέμα Αγάπης, Προδοσίας ή Eκδίκησης από τον Αισχύλο ως τον Σαίξπηρ και τον Μπρεχτ, ένα τραγούδι και ένα κομμάτι από το χορό των Βακχών στα αρχαία ελληνικά.



Μετά το τέλος κάθε σεμιναρίου στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη θα ακολουθήσει παρουσίαση αποσπασμάτων της θεατρικής δουλειάς σε εξέλιξη : «Ancient Mirrors/Modern Voices» και «The Sky up Above» από την ομάδα θεάτρου MadDam σε σκηνοθεσία Ryszard Nieoczym .



Στην Αθήνα:



Τρίτη 12 ως Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

καθημερινές: 18:00 - 22:00

σάββατο: 11:00 - 18:00

στο στούντιο της ομάδας χορού «Λάθος Κίνηση», πλ. Κουμουνδούρου, Ελευθερίας 25



τιμή : 150 ευρώ / 130 ευρώ φοιτητικό



Περιορισμένος αριθμός θέσεων - Δηλώσεις συμμετοχής έως 8 Οκτωβρίου

Τηλ. επικοινωνίας: 6932583634 και 6972906258





Στη Θεσσαλονίκη,


Τετάρτη 27 ως Κυριακή 31Οκτωβρίου 2010

καθημερινές: 18:00 - 22:00

σαββατοκύριακο: 11:00 - 18:00

στον πολυχώρο της Ερμού, Ερμού 11 και Ι. Δραγούμη γωνία

τιμή : 150 ευρώ / 130 ευρώ φοιτητικό



Περιορισμένος αριθμός θέσεων - Δηλώσεις συμμετοχής έως 23 Οκτωβρίου.

Τηλ. επικοινωνίας 6933321531



Πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων όσον αφορά στις θεατρικές παρουσιάσεις στην Αθήνα (17/10 στο στούντιο «Λάθος Κίνηση») και στη Θεσσαλονίκη (30&31/10 στο χώρο «Τεχνουργείο, Αγ. Δημητρίου 121), στα παραπάνω τηλέφωνα.







Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα:



Ο Ryszard Nieoczym είναι ιδρυτής και μαζί με την Dawn Obokata συνδιευθυντής του θεάτρου «LeTHAL/ Le Theatre de L' Homme Actor's Laboratorium», ένα κέντρο θεατρικής έρευνας και παραστάσεων στο Τορόντο του Καναδά.



Είναι επίσης διευθυντής του θεάτρου «Wildflecken» στο Βερολίνο.



Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 50 επαγγελματικές παραστάσεις στην Ευρώπη, τον Καναδά και τις Η.Π.Α.



Αυτή την εποχή διδάσκει στη δραματική σχολή « Europaische Theater Instintut » στο Βερολίνο.



Είναι πρώην μαθητής και συνεργάτης του Grotowski τόσο στη θεατρική όσο και στην

Παρα-θεατρική δουλειά του.



Έχει συγγράψει περισσότερα από 30 έργα, τα οποία έχουν όλα παρασταθεί.



Καλλιτεχνικό του όραμα είναι να αναπτυχθεί το « Θέατρο του Φαντασιακού », που θα έχει τις ρίζες του στις μυθικές πηγές.



Επίκεντρο της δουλειάς του είναι η θεατρική έρευνα και η εμβάθυνση της τέχνης του ηθοποιού,

την οποία αποκαλεί Soundings (Αντηχήσεις ).



Αναπτύσσει ένα δίκτυο καλλιτεχνών ανάμεσα στην Ευρώπη και τον Καναδά , με βάση θεατρικά ερευνητικά προγράμματα.



Σεμινάρια Soundings έχουν δοθεί στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, το Βερολίνο, το Γκρατζ,

το Ζάγκρεμπ, το Νόβι Σαντ, τη Στουτγάρδη, το Κεμπέκ, το Μόντρεαλ, το Buck Lake.



Κάθε καλοκαίρι ο Ryszard Nieoczym διευθύνει ένα διεθνές πρόγραμμα , που ονομάζει Wilderness Canada και περιλαμβάνει ένα μήνα θεατρικής εκπαίδευσης «Theatre Apprentice» και 3 εβδομάδες «Wilderness Wending» στο James Bay Frontier, στο Οντάριο του Καναδά.

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας

Της Σοφίας Κολοτούρου.

Ο Νίκος Καββαδίας, ως ποιητής, ήταν ολιγογράφος. Στις τρεις ποιητικές συλλογές του περιλαμβάνονται συνολικά 52 ποιήματα. Μερικά ακόμη βρέθηκαν διάσπαρτα σε κάποια λογοτεχνικά περιοδικά. Τα περισσότερα από αυτά ήταν νεανικά πρωτόλεια που δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Υπάρχουν όμως και τέσσερα ποιήματα που έχουν κοινωνικοπολιτική θεματολογία. O Φίλιππος Φιλίππου, με βάση αυτά τα τέσσερα ποιήματα, αλλά και τα δύο ήδη γνωστά από τις συλλογές του πολιτικά ποιήματα (για τον Γκεβάρα και τον Λόρκα) έγραψε τη μελέτη O πολιτικός Νίκος Καββαδίας που κυκλοφόρησε το 1996 από τις εκδόσεις Άγρα και ανατυπώθηκε, φέτος, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή.
Ο Φιλίππου χρησιμοποίησε σαν οδηγό για τη συγγραφή της μελέτης του τα βιβλία: O Καβάφης και η εποχή του και O πολιτικός Καβάφης του Στρατή Τσίρκα, που γράφτηκαν γύρω στο 1955 - 1958 και κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Κέδρος.
Ο Νίκος Καββαδίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αφού πολέμησε στην Αλβανία, παρέμεινε ξέμπαρκος στην Αθήνα καθ' όλη τη διάρκεια της Κατοχής. Το 1943 γράφτηκε στο ΕΑΜ Λογοτεχνών (του οποίου για ένα διάστημα διετέλεσε γραμματέας) και την ίδια χρονιά δημοσίευσε το ποίημα: Αθήνα 1943 στο περιοδικό Πρωτοπόροι, με το ψευδώνυμο Α. Ταπεινός.
Το 1945 δημοσίευσε το γνωστό ποίημα Federico Garcia Lorca στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα και το όχι και τόσο γνωστό ποίημα Στον τάφο του Επονίτη στο περιοδικό Νέα Γενιά (της ΕΠΟΝ). Την ίδια χρονιά δημοσίευσε επίσης το ποίημα Αντίσταση, πάλι στα Ελεύθερα Γράμματα.
Το 1945 ο Καββαδίας ξαναμπαρκάρισε και πέρασε τα περισσότερα από τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του μακριά από την Ελλάδα. Το 1947 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική του συλλογή, το Πούσι, στην οποία από τα προαναφερθέντα ποιήματα συμπεριέλαβε μόνο εκείνο για τον Λόρκα.
Ο Βάρναλης έγραψε μια ενθουσιώδη κριτική στον Ρίζο της Δευτέρας για το Πούσι (27/1/1947), εστιάζοντας κυρίως στο ποίημα για τον Λόρκα και γράφοντας ότι «είναι το κλειδί για να βρούμε το βαθύτερο κοινωνικό περιεχόμενο και των άλλων του ποιημάτων». Ωστόσο, άλλοι κριτικοί τον επέκριναν, όπως ο Αιμίλιος Χουρμούζιος που έγραψε στη Νέα Εστία ότι ο ποιητής είναι «αδιάφορος σε όλη την έξω από τα καράβια ζωή» και πως «πουθενά δεν υπάρχει νύξη και θύμηση της τραγωδίας της φυλής του».
Το πιθανότερο είναι ότι ο ποιητής δεν συμπεριέλαβε τα άλλα ποιήματα στο Πούσι, επειδή είχε ήδη απογοητευτεί από την εξέλιξη των πραγμάτων στην Ελλάδα, και προτίμησε να «σιωπήσει» δραπετεύοντας μέσα από την ποίησή του στον κόσμο των θαλασσών και σε εξωτικές χώρες.
Είναι, εξάλλου, γνωστό ότι δεν μπόρεσε να γράψει για αρκετά χρόνια, μέχρι που καταπιάστηκε με τη συγγραφή του μυθιστορήματος Βάρδια το 1951. Όμως, το 1957 αυτοκτόνησε ο αδερφός του, που ήταν καπετάνιος, και η θλίψη του τον έκανε να σταματήσει να γράφει και να δημοσιεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το έργο του γινόταν γνωστό στους νεότερους μόνο μέσα από τις αναδημοσιεύσεις των παλαιών συλλογών.
Λίγο πριν από την 21 Απριλίου του 1967, όμως, τον επισκέφτηκαν στο σπίτι του δύο νεαροί σπουδαστές για να του πάρουν συνέντευξη, που δημοσιεύτηκε στην Πανσπουδαστική. Ο Καββαδίας εμπνέεται από την επίσκεψή τους, γράφει και τους αφιερώνει το ποίημα Σπουδαστές, που δημοσιεύεται μαζί με τη συνέντευξη. Ο τελικός του στίχος δείχνει καθαρά το πολιτικό κλίμα: μιλάει για «όσους πάνε να σταυρώσουν την Ελλάδα» και πράγματι, λίγο αργότερα ξεσπάει η δικτατορία.
Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς δολοφονήθηκε ο Guevara, αλλά ο Καββαδίας ολοκληρώνει το ομότιτλο αριστουργηματικό ποίημα μόλις το 1972. Το συμπεριέλαβε στην τρίτη του συλλογή, το Τραβέρσο, που όμως δεν πρόλαβε να δει τυπωμένη, αφού πέθανε δύο μήνες πριν κυκλοφορήσει.
Έτσι, από τα έξι συνολικά πολιτικά ποιήματα που μελετήσαμε παραπάνω, μόνο εκείνα για τον Λόρκα και τον Γκεβάρα έγιναν γνωστά, αφού μπήκαν στις συλλογές του. Τα υπόλοιπα τέσσερα παραμένουν σχετικά άγνωστα στο ευρύ κοινό και, πιθανότατα, ο Φιλίππου ήταν ο πρώτος που τα συγκέντρωσε σε αυτό το βιβλίο.
Αν και σήμερα όλα τα πολιτικά ποιήματα του Καββαδία έχουν αναρτηθεί στο Διαδίκτυο, αξίζει να ξαναδιαβάσουμε τη μελέτη του Φιλίππου, για να δούμε και να αποτιμήσουμε, εκ νέου, την πολιτική στάση του ποιητή σε εκείνους τους δύσκολους καιρούς.
Κάποιες στιγμές ίσως διακρίνουμε, εκ μέρους, του ένα δισταγμό να εκφραστεί ανοικτά πολιτικά - ειδικά στα χρόνια της δικτατορίας, που η έκφραση θα του στοίχιζε το πιο πολύτιμο για κείνον πράγμα, δηλαδή το ναυτικό του φυλλάδιο.
Μπορούμε, όμως, να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον δισταγμό με την ψυχική γενναιοδωρία του Κοτζιούλα, που έγραψε ήδη από το 1947 (καθώς πολεμούσε στο βουνό με τον Βελουχιώτη) τα εξής: «Για τον ευτυχισμένο καιρό, για το λαοκρατούμενο εκείνο αύριο γράφουν οι καλύτεροι τεχνίτες μας κι ο ίδιος ο Καββαδίας.».
Επειδή κι εμείς σήμερα για τον ίδιο λόγο γράφουμε: προσδοκώντας σε ένα καλύτερο και πιο ευτυχισμένο καιρό.

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Προβολή ταινίας: Δείπνο Ηλιθίων




Ο μεγαλοεκδότης Πιερ Μπροσάν και οι φίλοι του, μια παρέα κυνικών πλουσίων, οργανώνουν κάθε Τετάρτη βράδυ ένα «δείπνο ηλιθίων»: ο καθένας τους έχει την υποχρέωση να καλέσει από έναν «ηλίθιο», τον οποίο ενθαρρύνουν να μιλήσει για τις ιδέες και τις αδυναμίες του, προκειμένου να γελάσουν εις βάρος του! Στο τέλος, επιλέγεται ο «ηλίθιος της βραδιάς». Ο Πιερ πιστεύει πως το νέο του εύρημα, ο Φρανσουά Πινιόν, ένας υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών θα κλέψει την παράσταση. Όλα, όμως, πάνε στραβά.


Πέμπτη 16 Σεπτέμβρη, 8.30μμ
Πλατεία Μερκούρη, Άνω Πετράλωνα